Lipad

Mahaba ang araw... alas 6:00PM  na mataas pa ang araw. Tapos na rin ang oras ng trabaho. Lakad-lakad iyon ang nasa isip ko kaya pag dating sa highway ay bumaba ako naglakad 

papuntang Haraj (harrads-ang bigkas nila)

Sa halip na bilisan ko ang paglakad ay napalinga ako sa canal (malapad at parang daanan ng irrigation  subalit kaunting tubig lang na marumi ang dumadaloy). May mga ibon ibat-ibang ibon na naginginain marahil ng mga insektong nabubuhay at nagpupunta sa tubig.

Napahinto ako at pinagmasdan ang mga iyon. Nakatutuwa na kahit sa halos sa katabi nitong kalsada na maraming truck at at sasakyan ang dumadaan ay panatag lang sila sa paghahanap ng pagkain. May maliliit na parang langay-langayan, may mahaba ang paang parang tikling, may puting may halong kaki na mas malaki sa kalapati at may parang tagak na itiman.

Maikumpara ko tuloy na mas mabuti pa ang mga ito di nababalisa. Kung ang tubig ng kanal ay may lason o wala. kung may taong babato sa kanila. Kung maingay man ang nagdadaang mga sasakyan. Kung anong oras na para magmadali... at kung anu...ano pa.

Malaya nilang nalalakbay ang kalawakan, nakakapunta o magmigrate sa ibang lugar na di kailangan ang mga papeles upang humanap ng pagkain at mabuhay. Hindi na kailangan ang passport at nga kabawalan na ginawa ng tao.

Sa paglipad mo na gaya ng ibon ay marami ka bang kasama,

O nagiisa ka na tumatahak at naglalagalag upang sa dapithapon ay bumalik sa pugad.